
Uitgangspunt van de expositie is het werk van Constant (1920-2005). Zijn leven lang werkte hij aan het project New Babylon: de nieuwe wereldstad waarin de mensen alle vrijheid zouden hebben om zich creatief te ontplooien. 'n Utopie natuurlijk. Tja, de jaren '60... De verschrikkingen van de Vietnamoorlog, de dood van het kind van een intieme vriend, het echec van Parijs mei '68, brachten Constant een ander inzicht; volledige vrijheid voor de mens betekent ook volledige vrijheid van het kwaad, de duistere kant in de mens, "homo homini lupus" - uiteindelijk zouden de bewoners van New Babylon elkaars vijand worden en elkaar uitmoorden. Vanaf dat moment werkt Constant aan zijn Labyrismen, waarin hij die horror ('dread') verbeeldt. Heel wat volwassener en realistischer dan het naïeve "Volg je innerlijke pad, en je zult nooit verdwalen" van de zestiger-jarenromantiek...
Maar enfin: hoeveel moois en interessants er ook te zien is op de groepsexpositie DREAD - fear in the age of technological acceleration, het geheel boeit niet. Er zijn films met hetzelfde thema die heel wat spannender zijn. Jammer.