Mysterieuze tekens, iets van "Rätsel" en "Lösungen", in het Duits én in spiegelschrift. Te zien op de achterkant van het houtsnijwerk in de deur waar ooit de winkeldeur van de bakkerij was. Dat houtsnijwerk zelf vormt een soort knoop. Wat is het raadsel van dit huis? Wie zal de knoop ontwarren, het geheim ontcijferen...?

Ik voel me nog steeds niet helemaal thuis in mijn nieuwe huis, al vordert de inrichting ervan voorspoedig. Het wordt mooi, hier binnen! Maar het huis is nog niet "van mij". Er moet nog veel gebeuren: het dak van de beoogde expositieruimte is verkeerd gelegd en dat zorgt af en toe voor lekkage. Daar moet dus een nieuw dak op. Je huis, dat is je basis, daar moet je je zeker en veilig voelen. En zolang dit huis nog niet 'waterdicht' is voel ik me nog niet helemaal zeker en veilig. Vandaag raast de eerste echte herfststorm van dit jaar door de bomen en rond de dakpannen... 

Ach, ik wist dat ik een oud huis kocht, en dat er dus altijd onaangename ontdekkingen te verwachten zijn. En er zijn ook positieve dingen te melden: de laatste verbouwing heeft gezorgd voor  luxe wooncomfort, de inrichting vordert zoals gezegd gestaag, en het wordt zo langzamerhand een warme, gezellige woning. Eindelijk kan ik hier meubels en andere spulletjes kwijt waar ik in Nes en in Amsterdam geen ruimte voor had. In die zin wordt het huis wel steeds meer "van mij".

Hier onder tweemaal het huis: de actuele situatie en op een oude prentbriefkaart. Je ziet het Tsjerkepaad (op Google Maps abusievelijk als Bakkerspaad aangegeven) dat langs huis en schuur naar het kerkhof en de eeuwenoude hervormde kerk loopt; links het huis, met winkeldeur en etalageraam. Op de prentbriefkaart zie je rechts het huis van de buren; op "mijn" huis ontbreekt nog de bovenverdieping, en er is ook nog geen bakkerswinkel gevestigd, zo te zien. Wanneer de verbouwing tot bakkerij, door G. Geertsma, heeft plaatsgevonden weet ik niet- wel dat diens schoonzoon S. Hiemstra de bakkerij op een gegeven moment heeft overgenomen en voortgezet tot 1972. Daarna is er een kunstenaar komen wonen, die het houtsnijwerk in de winkeldeur heeft gemaakt.

Maar welk "raadsel" bedoelde hij? En waar zou de "oplossing" gevonden kunnen worden...?

Handen die deeg tot brood kneden, op een vloertegel in de gang van mijn nieuwe huis: een verwijzing naar de geschiedenis er van. Ooit gebouwd als boerderij, in een tijd dat iedereen in het dorp wel een paar koeien of schapen had, werd het later de bakkerij van Peazens. Het huis staat dan ook aan het Bakkerssteechje. Tja, als je achternaam 'Koek' is kun je gaan zwerven zo veel je wil- uiteindelijk kom je toch op het Bakkerssteechje terecht, in de oude bakkerij...

Een bijpassend citaat vond ik bij Nescio, in Titaantjes uit 1914. Natuurlijk vanwege 'Koekebakker', maar ook omdat het kunstenaarschap er op zo'n heerlijk ironische manier wordt gerelativeerd. Ik heb het citaat op mijn adreswijziging gezet. Misschien laat ik die regels nog eens op de muur van de grote zaal schilderen, en wordt dat 'Galerie Koekebakker'!

En dan is er hout. De vloeren van de woonkamer, mijn slaapkamer, het kleine kabinetje en voornoemde grote zaal zijn van echte planken. Prachtig! En ze kraken, zoals het hoort. Hout: je staat er op en het klopt.

Brood. Hout. Klei, steen. De pure materie is zo mooi, zo 'af', vooral ook als het door mensenhanden getransformeerd is tot iets dat met het basale leven zelf te maken heeft. Die realiteit heeft al magie genoeg, daar hoef je geen esoterisch gezwets meer aan toe te voegen. 'Magisch realisme' is kitsch! En spiritualiteit is concreet, tastbaar, lichamelijk.

Mijn nieuwe huis... Het is niet nieuw, bepaald niet. Het heeft een geschiedenis. Het heeft karakter. Daarom voel ik me er nog niet helemaal 'thuis'. Ik moet het huis nog veroveren. Of het huis moet zich nog om mij heen plooien, hoe zeg je dat. En dat niet alleen omdat het zo groot is - als je hier voor het eerst binnen komt verdwaal je echt, dat is al diverse mensen overkomen! Maar ik voel ook dat het huis en ik als het ware nog aan elkaar moeten wennen. Mijn verhaal en het verhaal van het huis vallen niet met elkaar samen. Nog niet. Dat komt nog wel, dat moet groeien, dat heeft tijd nodig. Die tijd moeten we er maar eens voor nemen, het huis en ik.

Mijn ervaring: de beste (en leukste) manier om een huis 'in te wijden' is er seks te hebben. Zoals ik al zei: spiritualiteit is concreet, tastbaar. Lichamelijk!